یازده قرن قدح در کف ساقی مانده

روی لب های زمین جام تو باقی مانده

یازده قرن جهان خواب تو را می بیند

خواب اسب تو و اصحاب تو را می بیند

دیر وقتی ست به دنبال سحر می گردم

پی یک جاده و یک مرد خطر می گردم

مادرم خواسته تا دوست بدارم همه را

نسل سرسیز وجود علی و فاطمه را

عاشق  سبزترین حادثه قطعا شده بود

که پدر پیششما دست به دامن شده بود

نکند در خم یک کوچه پشیمان بشود

نکند چشم هزار آینه حیران بشود

وقت آن است که این قصه به پایان برسد

یوسف گمشده از جاننب کنعان برسد

تا زمین عرصه ی مردان تهمتن بشود

آسمان صحنه ی پروانگی تن بشود

اعظم قلندری

در کوچه خیال قدم می زنم مگر...

شور غزل بهانه شود تا که یک نفر

هر لحظه انتظار، چه شیرین به این امید

شاید کبوتری برساند شبی خبر

هی جمعه جمعه آه زمان بی تو باز هم

با غربت غروب چرا می رسد به سر

مردی شبیه مرد غزلهای آَشنا

مثل علی که یار یتیمان ...که یک پدر

حالا برای آمدنت تشنه تر شدم

هر ثانیه که می گذرد در دل سحر

باران ندبه می زند آهنگ انتظار

تنها نشسته ام به امیدی که تو مگر...

راضیه اسفندیاری زاده